Nieuwe manier om virussen te doden: schud ze dood
De auteurs stellen dat het redden van METTL3-lokalisatie kan worden onderzocht als een nieuwe antivirale strategie voor SARS-CoV-2-infectie. De remming van het nucleaire exporteiwit (XPO1) herstelde de METTL3-lokalisatie en SG-vorming en verhoogde mRNA-expressie. De auteurs constateerden frequente deregulering van m6A-geassocieerde genen in Vero-cellen tijdens infectie, hoewel de expressie van de belangrijkste m6A-schrijvers niet significant was veranderd. Pathway-analyse toonde verrijking van veranderde genen ciliumassemblage, RNA-katabolisme en eiwitlokalisatieroutes. Genen geassocieerd met immuunresponsen van de gastheer op virussen en interferon-signaleringsroutes vertoonden opwaartse regulatie in HBE na infectie, terwijl cilium-organisatie-gerelateerde genen neerwaarts gereguleerd waren. Vervolgens concentreerden de onderzoekers zich op RNA-katabolisme-geassocieerde routes verrijkt met gedereguleerde genen en visualiseerden hun interacties met behulp van netwerkanalyse. Analyse van differentieel tot expressie gebrachte genen (DEG's) in Vero-cellen identificeerde 998 opgereguleerde en 950 neerwaarts gereguleerde genen. Behandeling met Selinexor herstelde ook de expressie van de vier neerwaarts gereguleerde genen die interageren met een SG-eiwit en m6A-lezer. Genexpressiepatronen waren variantspecifiek en meer vergelijkbaar tussen alfa- en bètavarianten. Deze cytoplasmatische lokalisatie was prominenter bij B.1- en Alpha-varianten dan bij de Beta-variant. Het team observeerde een verlies van m6A-pieken in cellulair RNA na infectie, wat dieper was met B.1- en Alpha-varianten dan met de Beta-variant.
Over het algemeen illustreerde de huidige studie dat SARS-CoV-2-infectie leidt tot een wereldwijd verlies van m6A-methylering in cellulaire RNA's, terwijl viraal RNA m6A-gemodificeerd bleef. Het globale verlies van m6A werd ook waargenomen in menselijke luchtwegepitheelcellen, wat impliceert dat m6A-verlies een kenmerk was van cellen die waren geïnfecteerd met SARS-CoV-2. Intrigerend genoeg verminderde de behandeling met Selinexor ook de SARS-CoV-2-infectie zonder de levensvatbaarheid van de cellen aan te tasten. De onderzoekers evalueerden METTL3-lokalisatie na SARS-CoV-2-infectie in BEAS-2B-cellen, een bronchiale epitheelcellijn. Deze geïnfecteerde cellen vertoonden spike-positiviteit en gedeeltelijke cytoplasmatische lokalisatie van METTL3. Evenzo werd deze gedeeltelijke cytoplasmatische lokalisatie ook waargenomen in primaire menselijke bronchiale epitheelcellen in een monolaagcultuur. De METTL14-lokalisatie in de kern werd echter grotendeels niet beïnvloed tijdens infectie. Vervolgens werd het gereconstrueerde menselijke bronchiale epitheel (HPE) in lucht-vloeistofinterface (ALI) -culturen gebruikt als het infectiemodel. In een model van influenza-infectie resulteerde de afwezigheid van de type I IFN-receptor in significante virus-geïnduceerde immunopathologie.
96. Lee-Kirsch MA. De type I interferonopathieën. Een voorraad van twaalf weken van deze medicijnen bedraagt respectievelijk $ 113.400 en $ 89.712. Artsen konden medicijnen voorschrijven die de meeste bacteriën effectief uitroeiden, zonder zelfs maar te weten wat voor soort bacteriën hun patiënten ziek maakten. Onderzoekers van de Oregon Health & Science University en haar medewerkers werken aan het creëren van misschien wel het allereerste medicijn voor de verlammende gewrichtspijn die volgt op een infectie met het nieuw opkomende Chikungunya-virus dat maanden of zelfs jaren kan aanhouden. Het onderzoeksteam omvat ook wetenschappers van de University of Colorado Denver, Southern Research in Alabama en SRI Biosciences in Californië. Streblow leidt het nieuwe onderzoeksproject in samenwerking met Mark T. Heise PhD, van de University of North Carolina in Chapel Hill, en Richard Whitley, MD, van de University of Alabama in Birmingham. Bij de eerste proef zullen naar schatting 30-50 deelnemers betrokken zijn, zegt Andrew Catchpole, een viroloog en de belangrijkste wetenschappelijke functionaris bij Open Orphan die het werk leidt.
Ruiter zegt. Artsen kunnen immers antibiotica voorschrijven. "In sommige landen is er een enorm gat in het testen", zegt Kim. Aangezien talrijke eerdere onderzoeken echter hebben aangetoond dat veel van hen potentiële antivirale werkzaamheidsmiddelen vertonen (tabellen 1, 4), is het waarschijnlijk slechts een kwestie van tijd voordat sommige moleculen voor klinische tests zullen worden gebruikt. Tegen het einde van 2027 zou de verbinding https://antiviralemiddelen.com/copegus/ als resultaat van het nieuwe onderzoek voor het eerst op mensen kunnen worden getest. De Food and Drug Administration (FDA) heeft het goedgekeurd voor gekwalificeerde patiënten die in het ziekenhuis zijn opgenomen als gevolg van COVID-19. Vergelijkbaar met het COVID-medicijn Paxlovid, is de experimentele antivirale stof Chikungunya ontworpen om de totale hoeveelheid virus of virale lading te verminderen. Chikungunya-virus werd voor het eerst geïdentificeerd in Afrika in 1952, maar is nu ook te vinden in Azië, het Indiase subcontinent, Amerika en Europa. Het wordt nu ook gekweekt in de warme klimaten van Californië, Florida en het Caribisch gebied. De muggensoorten waarvan de beten het virus verspreiden, leven in warmere klimaten. Het virus begon zich in 2014 in de Verenigde Staten te verspreiden; de verspreiding was beperkt en de VS In overeenstemming met zijn aanwijzing als een antiviraal eiwit, zijn muizen met een tekort aan ISG15 een verhoogde vatbaarheid voor infectie met verschillende virussen, waaronder de influenza A- en B-virussen, het Sindbis-virus, het herpes simplex-virus 1 (HSV-1) en murine y-herpesvirus33,34.